Trzmiel ziemny
Bombus terrestris L.
Zobacz również
Pielęgnacja poboczy w Bambergu
Trzmiel kamiennik
Trzmiel gajowy
Murarka ogrodowa
Miesierka trójbarwna
Spójnica lucernówka
Obrostka pospolita
Porobnica włochatka
Pszczoły i inne gatunki zapylające
Znaczenie zapylaczy
Rozmowy z ekspertami #1
Jak zapylacze spędzają zimę?
Domki dla zapylaczy
Dzień pszczół
Dzień pszczół
Hotele dla zapylaczy
Pszczeli świat i jego problemy
Siedliska zapylaczy
Człowiek i pszczoła
Dobre praktyki dydaktyczne
Katastrofa klimatyczna a bioróżnorodność
Zapylaste DIY
Znaczenie zapylaczy
Pszczolinka pospolita
Zagrożenia dla zapylaczy
Zagrożenia w środowisku pszczoły miodnej
Higiena w pasiece
Zarządzanie przestrzenią
Rekomendacje dla gmin dotyczące drzew
Łąka w wielkim mieście
Drzewa w mieście
Trzmiele: łagodne olbrzymy
Lepiarka wiosenna – przyjaciółka wierzby
Obrostka letnia – pszczoła z głębin
Smuklik szerokopasy – piękny oportunista
Makatka zbójnica – wojowniczka
Spójnica krwawnicowa – budowle przy wodzie
Skrócinka europejska – kolekcjonerka oleju
Miesierka – rękodzieła z róż
Pszczolinka świerzbnicówka – czerwone spodnie na łące
Rośliny dla trzmieli
Trzmiele w mieście
Pasieki w miastach
Podsumowanie i plany na przyszłość
Tajemnica CCD
Pszczoła niejedno ma imię
Co w trawie piszczy?
Kwietna rewolucja
Technika string art
Pielęgnacja poboczy dróg z myślą o zapylaczach
Zarządzanie dzierżawionymi gruntami rolnymi w kontekście ochrony zapylaczy
Przyjazne zapylaczom działania na terenach gmin
Odpowiedzialne pszczelarstwo miejskie
Okiem pszczelarza
Nauka obywatelska
Mity na temat pszczół
FAQ: Pszczoła miodna i pszczelarstwo
FAQ: pszczoły i dzikie zapylacze
Błędy przy zakładaniu łąk
Rodzina, która zapewnia nam żywność
Dokąd one tak zapylają?
Jeden z najbardziej znanych i najpospolitszych gatunków trzmieli. Gatunek objęty ochroną częściową. Występuje na terenie całej Polski. Tworzy rodzinki bardzo liczne, nawet ponad 500 osobników. Trzmiel ziemny zakłada gniazda w ziemi, w opustoszałych mysich norach lub w szczelinach murów. Długość ciała matki wynosi 20-23 mm, robotnicy 11-17 mm, a samca 14-16 mm. Owłosienie czarne z dwoma żółtymi przepaskami: na przedtułowiu i drugim segmencie odwłoka; koniec odwłoka jest biały, szary lub szarobiały. Trzmiela ziemnego można pomylić z trzmielem gajowym (Bombus lucorum), trzmielem zamaskowanym (Bombus cryptarum) i trzmielem wielkim (Bombus magnus). Matki wychodzą z zimowli od połowy marca, robotnice pojawiają się na początku czerwca, a pokolenie płciowe (samce i młode matki) na przełomie czerwca i lipca. Jest gatunkiem polilektycznym, co oznacza, że nie jest wyspecjalizowany w zbieraniu pyłku z określonych gatunków roślin, zatem jego baza pokarmowa jest bardzo szeroka. Odwiedza ogromną liczbę gatunków roślin (ponad 500), w tym drzewa i krzewy owocowe, wierzby (Salix L.) i mniszki (Taraxacum F.H. Wigg.). Wykorzystuje się go do zapylania sadów, a także upraw szklarniowych, głównie pomidora zwyczajnego (Solanum lycopersicum L.). Jego języczek jest dość krótki – średnia długość języczka robotnicy to 5,8 mm. Z tego względu często przegryza rurki kwiatowe kwiatów o długich rurkach, ponieważ nie sięga ich dna.
Tekst: lic. Ewelina Berbeć, dr inż Paweł Migdał
Zdjęcia: Jakub Józefczuk