Obserwowanie kwiatów z bliska kwiatu jest wielką pomocą w rozpoznaniu Pszczolinki świerzbnicówki (Andrena hattorfiana). Zbiera ona pyłek dla swojego potomstwa tylko z
kwiatów świerzbnicy (Knautia). Owady umieszczają purpurowo-czerwone ziarna pyłku świerzbnicy w koszyczkach z długich włosów umiejscowionych na tylnych kończynach.
Pszczolinka świerzbnicówka nosi więc „czerwone spodnie”, które są niezawodną pomocą w identyfikacji!
Brzuch samic pszczolinki świerzbnicówki jest częściowo zabarwiony na czerwono, boki drugiego lub trzeciego segmentu są oznaczone czarną kropką.
Wyraźnie szczuplejsze samce wykazują ciemne ubarwienie.
Pszczolinka świerzbnicówka występuje w różnych środowiskach, pod warunkiem, że znajduje się tam też źródło jej pożywienia -świerzbnica. Ponieważ roślina ta kwitnie do końca
sierpnia, jest ważnym źródłem pożywienia dla owadów, szczególnie w okresie późnego lata ubogiego w kwiaty.
W związku z tym, że pszczolinka świerzbnicówka preferuje określone pożywienie, jest szczególnie dotknięta szybko pogarszającymi się warunkami dla dzikich pszczół. Aby pomóc
tym owadom, należy zachowywać łąki z świerzbnicą na dłuższy okres czasu poprzez tradycyjne koszenie raz lub dwa razy w roku. Celowe wysiewanie łąki ze świerzbnicą
zawartą w kwitnących mieszankach lokalnych nasion także pomoże pszczolince świerzbnicówce.
Ten długo kwitnący kwiat jest klejnotem w każdym ogrodzie, a piękna dzika pszczoła dodatkowo podkreśla jego urodę.
Tekst został zaczerpnięty z Kalendarza dla pszczelarzy 2021 opracowanego w ramach projektu przez LEBENs(T)RÄUME e.V., dzięki uprzejmości www.bienesuchtbluete.de